 |
Hayat ne ilginç değil mi?
Bir gün, yolda şahit olduğum trafik kazasının üzerine saatler boyu ağlıyor, kendime gelemiyorum. Tanımadığım bir insanın ölmüş olma ihtimali bile beni üzebiliyor.
Öte yandan bugün oluyor ve bir şekilde bir başka ölüm haberi alıyorum.
Bu defa içimde bir kıpırtı bile olmadan klavyemden sadece şu dökülüyor: "başınız sağolsun. başımız dersem trajikomik olur"
Bir zamanların küçük kız çocuğunun babaannesi vefat etmiş. Ne diyeyim, sevenlerinin başı sağolsun, yeri "cennet" olsun.
İnsan yüzünü hatırlamadığı biri için üzülemiyor sanırım. Gerçi, aynı insan tanımadığı kişilerin ardından gözyaşı dökebiliyor. Burada bir saçmalık var ve ben bahsi geçen insan olarak bu işin içinden çıkamıyorum.
Sorun belki bende, belki geçmişte...
Neyse ne, zaten cevabını da umursamıyorum.
Sadece her zamanki gibi içimden geldi diye yazıyorum...
Bu yazı kendi halinde bir mini yas sohbeti. Bu sebeple de yoruma kapalı, zira resimdeki küçük kız çocuğu her an mızmızlanabilir. Bu yüzden susuyor ve ona şeker vermeye gidiyorum, sevgiler...
