İnsanlar ve eleştiri...

Ortada olumlu bir eleştiri varsa amenna. Peki, olumsuzlarda?
İnsanlar başkalarını çoğu kez eğitimsizlik ve cehaletlerinden ötürü hor görülürler. Aynı masada oturmak, bir konu hakkında akademik geçmişi olmayan biriyle konuşmak yersiz gelir.
Kendisiyle eş düzeydedir ya da değildir,  bu tip insanları eleştirmek kimin haddine?
Bilinmelidir ki tüm bu önyargılarının nedeni  hazımsızlık problemi çeken egolarıdır.
sistemin hedefi zaten gençliği böyle yapmak

Bunca faili ego olan konular arasında, neden mi eğitim&ego ilişkisine değiniyorum?
Çünkü günlerdir aklımdan çıkmayan ve can sıkıcı olan bir haber var gündemimizde: Bir üniversitenin dekanı,  hakkında olumsuz eleştiri yazan ekşisözlük yazarı öğrencisini okuldan uzaklaştırıyor.


Hepimiz biliyoruz ki biz böyle bir ülkeyiz. Başımızda ahkam kesenler ve üst kademe eğitimcilerimiz bile bu denli gaddarlar düşünce özgürlüğüne karşı.
Ben sadece burada içimi döküp, nerede o eski cesur, özgür gençlik diyen büyüklerimize  selam etmek istedim.
Günümüzde kurşunlar değil, sevilmeyen kelimeler bazılarını ürkütüyor.
Sinmeli mi? Susmalı mı? Kendi adıma elbette hayır. Dileğim hepinizin böyle hissediyor olması.

Son olarak Ekşisözlük, blog, gençlik ve karşı görüşlere  kalkan eller kırılsın diyerek, sizi sözlüğe yönlendiriyorum:
(bkz: mikail boz)
(tümünü göster diyerek ayrıntı ve yorumları okuyabilirsiniz)