tek gecelik aşk
Keşke gitmek zorunda olmasaydın.
Keşke sonsuza dek koynumda kalsaydın da bu kara kışta birbirimizi ısıtsaydık.
Keşke yularlarımız başkalarının elinde olmasaydı da seninle dilediğimizce yaşayabilseydik.
Ama olmadı, gitmek zorundaydın ve biz ayrıldık.
Sen bir başkasının aşkıydın ve sadece soğuk bir kış gecesinde yanımda ısınıp benimle oyalandın.
Şimdi ait olduğun yerdesin.
 Bu gece bir insanın boynuna sokulacak ve göğsünde uyuyacaksın.
Ben ise elimde keşkeler ve dün gecenin anısıyla kalacağım.

Sen, tek gecelik aşkım.
Kar fırtınasının ortasında buluştuğum, soğuktan donan bedenini kollarımla ısıttığımdın.
 Sen, sadece küçük bir bakışma sonucunda hiç tereddüt etmeden evime aldığımdın.
 Sen, ilk görüşte neyin nesidir; bana zarar verir mi diye sorgulamadan kapıldığım, sımsıkı sarıldığımdın.
Sen benim sırrım,  herkesten gizli odama sızan ve havlularımla kurulanandın.
Sen gideli saatler oldu ama o keskin kokun hala yastığımda, odamda.
Nasıl oldu da alışmıştım tek gecede sana?


Biliyor musun en çok da adının Zifir olmasına şaşırdım. 
Çünkü sen benim dün gece karlar altında tanıştığım, 
simsiyah 
ama
karbeyaz 
kızımdın!
Dökülen tüylerin etrafa saçılmış olmasaydı zaten aslında siyah olduğuna da inanmazdım!