onca rengin arasında meydan okumadan, reis-i renk kalan.
yedi değil, bir!
bir tek o renge bulandı her şey.
gözüme sürdüğüm fardan, dudağımın boyasına kadar;
şöminenin ateşi, odunu,
seyre dalarken yudumladığım şarabım da
sadece tek bir renk oldular.
rüyadaymışçasına...
"bir" renk var hayatımda,
iki göz kapağının aralanmasıyla var olup, gecenin siyahında bile yutulmayan.
her yer tek tip, her yer o.
ton fakı bile yok hayatımın kombinasyonlarında.
sadece tek "bir" renk;
sadece "mavi"
"bir renk değildir mavi huydur bende
YanıtlaSilve benim yetinmezliğimdir
ve herkesin yetinmezliğidir belki"
demiş Cansever. Yazının tamamı daha güzel.
Hayat seni mavi yerinden vurmuş ya, dilerim mavi kalırsınız nini.
teşekkür ederim Emilia,
YanıtlaSilumarım hep mavi, hep mavi'mle kalırım...
aynı dileklerim senin için de geçerli, sevgilerr
Aslında bu yazının altına yazıp yazmamakla çok kararsız kalmıştım. Maviydi ve özeldi.
YanıtlaSilSonra düşündüm, ama mavi.
Maviye olan ruhsal düşkünlüğü bilirim. Garip bir renk, hapsediyor kendine.
Benim gibi düşünüp hissedip de onu yakalayan birini görünce, inan içsel bir kutlama yaptım zihnimde.
Şenlikler, saydam balonlar falan..
En içten dileklerimle, istiyorum ki mavi yanıbaşında, mavinin de yanında olur hayat.
Olacaktır da.
Çünkü mavi..
İyi kal nini.
Sevgilerimle.
Emilia sen böyle yazdıkça bende de havai fişikler pat pat oluyor:)
YanıtlaSilçok tatlısın, teşekkür ederim tekrar